Savvatiano
Το Σαββατιανό, αποτελεί ελληνική ποικιλία, με μακρά ιστορία, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι οινοποιούνταν από την αρχαιότητα.
Καταγωγή της, θεωρείται η Αττική, από την οποία στη συνέχεια διαδόθηκε στη Βοιωτία και την Εύβοια, αλλά και διάσπαρτα σε πολλές ακόμη περιοχές της χώρας, όπως κάποια νησιά των Κυκλάδων, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και στα δυτικά της Κρήτης. Μπορούμε να τη συναντήσουμε και με άλλα ονόματα, όπως Άσπρη Κουντούρα, Σακέικο, Σταματιανό, Σαββαθιανό, Περαχωρίτικο ή Περαχωρίτη.
Ως φυτό, είναι παραγωγικό, ανθεκτικό σε ασθένειες, στην ξηρασία και στις αυξημένες θερμοκρασίες. Τα τελευταία εξηγούν γιατί έχει εναρμονιστεί, καλύτερα από κάθε άλλη ποικιλία, στο ξηροθερμικό κλίμα της Αττικής.
Πρόκειται ίσως, ακόμη, για την πιο πολυφυτεμένη ποικιλία της χώρας. Αυτό ενδεχομένως να ακούγεται παράξενο σε μερικούς, καθώς μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να τραβά το ενδιαφέρον του οινόφιλου κοινού. Ίσως σε αυτό, να έπαιξε ρόλο, ότι επί δεκαετίες, το Σαββατιανό χρησιμοποιούνταν ως βάση για τις φθηνές, εμπορικές, μαζικής παραγωγής ρετσίνες. Χάρη στις επίμονες προσπάθειες των οινοποιείων κυρίως της Αττικής αλλά και της Στερεάς Ελλάδας γενικότερα, το Σαββατιανό, αποκτά χαρακτήρα και φινέτσα, που κρύβονταν για αιώνες.
Στη φιάλη, το Σαββατιανό εμφανίζεται σε διάφορες εκδοχές, καθώς η ποικιλία οινοποιείται πλέον με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Κρασιά ήσυχα ή αφρώδη, ξηρά ή γλυκά, orange και ήπιων παρεμβάσεων, όλα είναι εδώ για να αποδείξουν περίτρανα, ότι έφτασε η ώρα το Σαββατιανό να πάρει τη θέση που του αξίζει.
Το χρώμα του Σαββατιανού ποικίλει από ανοιχτό λεμονοπράσινο έως βαθύ χρυσαφί, κάτι που εξαρτάται από τον τρόπο οινοποίησης και το βαθμό οξείδωσής του. Δίνει κρασιά με υψηλό αλκοόλ, μέτρια οξύτητα και σώμα. Αρωματικά, είναι συνήθη τα λευκόσαρκα φρούτα, κάποια τροπικά, αλλά και τα εσπεριδοειδή, με τα άνθη τους. Οι βαρελάτες εκδοχές, προσδίδουν πολυπλοκότητα, με επιπλέον αρώματα. Χωρίς να είναι προφανές από κάποιο στοιχείο της δομής τους, τα ποιοτικά κρασιά από Σαββατιανό επιδεικνύουν μεγάλο ενδιαφέρον κατά την παλαίωσή τους.
Το χρώμα του Σαββατιανού ποικίλει από ανοιχτό λεμονοπράσινο έως βαθύ χρυσαφί, κάτι που εξαρτάται από τον τρόπο οινοποίησης και το βαθμό οξείδωσής του. Δίνει κρασιά με υψηλό αλκοόλ, μέτρια οξύτητα και σώμα. Αρωματικά, είναι συνήθη τα λευκόσαρκα φρούτα, κάποια τροπικά, αλλά και τα εσπεριδοειδή, με τα άνθη τους. Οι βαρελάτες εκδοχές, προσδίδουν πολυπλοκότητα, με επιπλέον αρώματα. Χωρίς να είναι προφανές από κάποιο στοιχείο της δομής τους, τα ποιοτικά κρασιά από Σαββατιανό επιδεικνύουν μεγάλο ενδιαφέρον κατά την παλαίωσή τους.
Το συναντάμε μόνο του ή σε χαρμάνια με Ροδίτη και Ασύρτικο. Συμμετέχει σε πολλούς οίνους ΠΓΕ και στην ΠΟΠ Αγχίαλος, μαζί με τον Ροδίτη και φυσικά σε οίνους με "Ονομασία κατά Παράδοση" Ρετσίνα.
Τα Σαββατιανά δεξαμενής, αγαπούν τα θαλασσινά και τα ψάρια, ενώ όταν έχουν περάσει από βαρέλι, μπορούν να σταθούν και δίπλα σε πιο πλούσια πιάτα, όπως πουλερικά με ξηρούς καρπούς, ή ακόμη καρμπονάρα.
Μ.Ψ.