Θα χαρακτηρίζαμε την σχέση του καυτού ελληνικού καλοκαιριού με το κρασί, τουλάχιστον, περιπετειώδη.

Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, κυρίως του ντόπιου, παραγκωνίζει το κρασί και στρέφεται στην μπίρα και στα (πλούσια σε πάγο) κοκτέιλ, κυρίως λόγω της ζέστης. Επίσης, οι διακοπές στην επαρχία και οι, κατά συνέπεια, επισκέψεις στις αθάνατες ταβέρνες, μας οδηγούν συχνά στο χύμα κρασί που διατίθεται και που ακόμα εκεί, κυριαρχεί.

Από την άλλη, τα πλήθη των τουριστών δείχνουν να επιμένουν στην επιλογή τοπικών εμφιαλωμένων κρασιών ως το ενδεδειγμένο για το καλοκαίρι ποτό. Αυτό αποτυπώνεται και στις πωλήσεις του ελληνικού κρασιού που σημειώνει κορύφωση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Μήπως όμως είναι μια καλή ιδέα να αγκαλιάσουμε και εμείς το επώνυμο, τοπικό κρασί; Αν προσέξουμε μερικά σημεία κατά την επιλογή μας, θα δούμε ότι τα καλοκαιρινά κρασιά μπορούν να μας ανταμείψουν.

Παρακάτω θα δούμε ποια είναι τα στιλ κρασιού που ταιριάζουν στο καλοκαίρι καθώς και πώς έχουν προκύψει αυτά. Για όσους θέλουν να αποφύγουν την ανάλυση, μπορείτε να πάτε απευθείας στα συμπεράσματα (παρακάτω) και να δείτε τα σχετικά παραδείγματα.

Στιλ

Χρώμα και τύπος

Αυτό που φαντάζει λογικό για την εποχή είναι τελικά και το σωστό. Το λευκό και το ανοιχτόχρωμο ροζέ κρασί είναι οι ξεκάθαροι νικητές του καλοκαιριού (και της ζέστης γενικότερα). Συνήθως διαθέτουν υψηλότερη οξύτητα και απαιτούν χαμηλότερες θερμοκρασίες σερβιρίσματος, αμφότεροι παράγοντες που συνεισφέρουν σε ανώτερη αίσθηση δροσιάς.

Έχοντας πει τα παραπάνω, υπάρχει ζωή και για το κόκκινο κρασί το καλοκαίρι, με λίγο πιο προσεκτική επιλογή. Διαλέγουμε ερυθρό με έντονα φρουτώδη χαρακτήρα, απαλές τανίνες και όχι παλαιωμένο. Αυτά τα στοιχεία θα μας επιτρέψουν να χαμηλώσουμε ελαφρά τη θερμοκρασία (11-13 °C) - κάτω του συνηθισμένου για τα ερυθρά - χωρίς να γίνει το κρασί επιθετικό (κάτι που συμβαίνει όταν έχουμε έντονες τανίνες).

Προτιμούμε ξηρό κρασί καθώς τα σάκχαρα δεν μας βοηθούν να ξεδιψάσουμε και κάνουν το κρασί να φαίνεται πιο γεμάτο και "λιπαρό" όταν το ζητούμενο είναι ένα ανάλαφρο και δροσιστικό ποτό. Μια έξτρα δροσιστική επιλογή είναι ένα αφρώδες ξηρό κρασί καθώς οι φυσαλίδες (και η ακόμα χαμηλότερη θερμοκρασία) προσθέτουν στον δροσιστικό χαρακτήρα. Στα "μπόνους" του αφρώδους είναι τα εξαιρετικά ταιριάσματα με ελαφρούς τηγανητούς μεζέδες (κολοκυθάκια, καλαμαράκια, γαριδάκι) του καλοκαιριού. Στα "μείον" οι τιμές σε κάποια από αυτά (και δυστυχώς κάποιες φορές οι υπερτιμολογήσεις, αλλά αυτό είναι ένα ολόκληρο θέμα που θα θίξουμε σε επερχόμενο άρθρο).

Δομή και ταιριάσματα

Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα άρθρα, όταν πρόκειται να βάλουμε το κρασί μας δίπλα σε πιάτο φροντίζουμε το πρώτο, να πληροί κάποιες προϋποθέσεις δομής. Και για να μην το υπεραναλύουμε, είναι χρήσιμο να διαθέτει αρκετή οξύτητα. Από μόνο του αυτό το χαρακτηριστικό του κρασιού έχει δροσιστικές ιδιότητες. Αν το σκεφτούμε όμως και δίπλα στα φαγητά που συναντάμε στις διακοπές μας, μεζέδες, τηγανητά, θαλασσινά, λαδερά (δηλαδή αρμυρά και λιπαρά στοιχεία) θα δούμε ότι η παρουσία τονισμένης οξύτητας στο κρασί αποτελεί έναν συνδετικό κρίκο με αυτά.

Στις περιπτώσεις που θέλουμε κρασί χωρίς συνοδεία φαγητού μπορούμε να θυσιάσουμε λίγη από την οξύτητα υπέρ ενός έντονα αρωματικού, φρουτώδους και φρέσκου κρασιού.

Είναι συχνά μια καλή ιδέα, να επιλέγουμε κρασί της περιοχής στην οποία βρισκόμαστε. Ο σύνδεση με τα αρώματα και τις γεύσεις ενός τόπου, έχουν αξία πέρα από γευσιγνωστικές αναλύσεις και δόγματα.

Συμπεράσματα

Συνοψίζοντας τα παραπάνω θα δούμε μερικά στιλ από καλοκαιρινά κρασιά, ενώ με τη βοήθεια των φίλτρων και του αλγόριθμου της Oenos&co θα δώσουμε και μερικές ιδέες για συγκεκριμένες ετικέτες:

1. Λευκό ή ελαφρύ ροζέ, ξηρό, απαλό και αρωματικό για κατανάλωση ως έχει.
2. Λευκό, ξηρό και "τραγανό" (υψηλότερη οξύτητα) για συνδυασμούς με θαλασσινά και τηγανητά.
3. Ροζέ, ξηρό, τραγανό για τα "βαριά πιάτα" του καλοκαιριού (βλ. ιμάμ, μουσακάς, κατσικάκι).
4. Αφρώδες, ξηρό, τραγανό για δροσιά και μεζέδες.
5. Ερυθρό, ξηρό, απαλό και φρουτώδες για καλοκαιρινά δείπνα.

Σέρβις

Τέλος, μερικές μικρές συμβουλές για την διαχείριση και το σερβίρισμα του κρασιού κατά τις περιόδους της έντονης ζέστης:

• Καλή προετοιμασία. Έχουμε στο ψυγείο το κρασί (ακόμα και το προαναφερθέν ερυθρό) και φροντίζουμε να έχουμε παραπάνω για την περίπτωση που η παρέα μεγαλώσει. Αν έχουμε χώρο στο ψυγείο ώστε να κρυώσουμε  θα βοηθήσει πολύ.
• Αποφεύγουμε τις μεταγγίσεις. Αν είναι απαραίτητο, φροντίζουμε η καράφα στην οποία θα μπει το κρασί να είναι κρύα εκ των προτέρων.
• Σερβίρουμε λίγο λίγο το κρασί (ή το ζητάμε από τον σερβιτόρο αν είμαστε έξω, αν δεν προλαβαίνει του ζητάμε να αναλάβουμε εμείς τη φιάλη). Στη φιάλη αργεί να ανέβει η θερμοκρασία, ενώ στο ποτήρι το κρασί ζεσταίνεται πολύ γρήγορα.
• Χρησιμοποιούμε σαμπανιέρες με πάγο και νερό (χωρίς νερό πιο πολύ θα δροσίσετε τον αέρα γύρω σας παρά τη φιάλη). Αν έχει υπερβολική ζέστη μπορείτε να προσθέσετε αλάτι στο νερό της σαμπανιέρας, αυτό θα χαμηλώσει τη θερμοκρασία (η Φυσική είναι κουλ!)
• Παγάκι στο κρασί; Είναι κρίμα γιατί αραιώνει τα αρώματα, την γεύση και το σώμα του κρασιού. Αν είναι να το κάνετε, 1-2 παγάκια, σε ένα ανάλαφρο, αρωματικό λευκό ή ροζέ (βλ. 1) που να είναι και οικονομικό, και δεν θα στεναχωρήσετε τον σομελιέ.

Μια τελευταία σκέψη, τον Αύγουστο αρχίζει η περίοδος του τρύγου για την νέα εσοδεία, δουλειά εξαιρετικά κοπιαστική για τους παραγωγούς και κρίσιμη για την ποιότητα του κρασιού που θα πίνετε του χρόνου. Πιείτε μια γουλιά και στην υγειά τους!

Καλό καλοκαίρι και καλά κρασιά!