Ήταν το 1924, όταν στη Γερμανία, η έντονη ανησυχία των ανθρώπων που ασχολούνταν με τη γη, οδήγησε στην ανάπτυξη των αρχών της βιοδυναμικής καλλιέργειας.

Αγρότες και γεωπόνοι, παρατηρώντας τις επιπτώσεις που είχε η χρήση χημικών σκευασμάτων (συμβατική γεωργία), τόσο στις καλλιέργειές τους, όσο και στην υγεία των ζώων που θρέφονταν και μεγάλωναν στα αγροκτήματά τους, απευθύνθηκαν στον Αυστριακό Rudolf Steiner, καταξιωμένο επιστήμονα και φιλόσοφο της εποχής.

Εκείνος μέσα από οχτώ διαλέξεις, παρουσίασε την πρώτη ιστορικά οικολογική μέθοδο γεωργίας.

Κατά τους υποστηρικτές της βιοδυναμικής, το κάθε αγρόκτημα, θεωρείται “ζωντανός” οργανισμός που πρέπει να αντιμετωπίζεται ολιστικά, ως ένα σύστημα με αλληλεπιδράσεις μεταξύ εδάφους, φυτών, ζώων, πλανητών και φυσικά του ανθρώπου, ο οποίος βρίσκεται στο επίκεντρο.

Κατά τη βιοδυναμική γεωργία, δεν επιτρέπονται τα χημικά και συνθετικά λιπάσματα και παρασιτοκτόνα.

Βασική της αρχή, είναι η κατά το δυνατόν, συνεχής ανακύκλωση των πόρων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη χρήση των κεράτων από τις αγελάδες του εκάστοτε αγροκτήματος, που χρησιμοποιούνται για τη λίπανση του εδάφους.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αντιμετώπιση των ασθενειών, με μεθόδους και σκευάσματα που παραπέμπουν στην ομοιοπαθητική, καθώς στηρίζονται στη μνήμη του νερού και παράγονται με τη διαδικασία των διαδοχικών αραιώσεων και της δυναμοποίησης.

Σημαντικές για τη βιοδυναμική καλλιέργεια είναι και οι δυνάμεις που ασκούν ο ήλιος, η σελήνη και άλλα ουράνια σώματα, καθώς θεωρείται ότι επηρεάζουν την ανάπτυξη των φυτών. Για το λόγο αυτό, οι βιοδυναμικοί καλλιεργητές, παρατηρούν τις θέσεις των πλανητών και συμβουλεύονται το καλλιεργητικό-βιοδυναμικό ημερολόγιο (το οποίο στηρίζεται σε γνώσεις και λαϊκές καταγραφές για τη γεωργία που φτάνουν πίσω μέχρι τον Ησίοδο και το Βιργίλιο).

Βάσει αυτού, αποφασίζουν πώς και κυρίως πότε θα επέμβουν στην καλλιέργειά τους, για την όποια φροντίδα και εργασία κρίνουν σημαντική, ώστε σε συνδυασμό με τα παρασκευάσματα που χρησιμοποιούνται, να απελευθερωθούν στο μέγιστο οι δυνάμεις της ζωής.

Τα κρασιά που παράγονται από σταφύλια βιοδυναμικής καλλιέργειας, αποτελούν άριστα δείγματα terroir και μπορούν να φέρουν σχετικές πιστοποιήσεις από διάφορους φορείς. Πρόκειται για προϊόντα με “ταυτότητα” και μοναδικό οργανοληπτικό χαρακτήρα, ενώ η σωστή εφαρμογή της βιοδυναμικής, φαίνεται να παρουσιάζει εντυπωσιακά αποτελέσματα, όχι μονάχα όσον αφορά την ποιότητα, αλλά και την απόδοση, ιδίως σε σύγκριση με τη βιολογική καλλιέργεια.