Το όνομα της ποικιλίας μας αποκαλύπτει τη μισή αλήθεια για αυτήν. Ξινό, για τη μεγάλη φυσική οξύτητα των σταφυλιών του αλλά μαύρο, όχι και τόσο, καθώς στην πράξη, οι φλούδες των ρωγών του δεν είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε χρωστικές.

Φυτεμένο σε κάθε γωνιά της κεντρικής και της Βόρειας Ελλάδας, το Ξινόμαυρο είναι αποκλειστικά υπεύθυνο ή συμμετέχει στα ερυθρά κρασιά “ΠΟΠ Νάουσα”, “ΠΟΠ Αμύνταιο” (από όπου προέρχεται ιστορικά η ποικιλία), “ΠΟΠ Γουμένισσα” και “ΠΟΠ Ραψάνη”, καθώς και στα ήσυχα ή αφρώδη ροζέ κρασιά του Αμυνταίου.

Απαιτητικό αμπελουργικά, η ποικιλία χρειάζεται κατάλληλο terroir, αυξημένες καλλιεργητικές φροντίδες, χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις και κατάλληλες καιρικές συνθήκες (προτιμά δροσερό κλίμα), για να ξεδιπλώσει το μεγαλείο της.

Το Ξινόμαυρο εκπλήσσει με τις επιδόσεις του και προσφέρει σπουδαία ερυθρά, δυναμικά ροζέ, αρωματικά αφρώδη, τραγανά λευκά (!) ακόμα και λίγα γλυκά κρασιά σπάνιας ποιότητας. Ανοιχτό ρουμπινί χρώμα, υψηλή αρωματική ένταση, που περιλαμβάνει από αγριοφράουλα και βιολέτα μέχρι πολτό ελιάς και από τομάτα μέχρι φύλλα καπνού και φραγκοστάφυλα, με στόμα γεμάτο οξύτητα, μέτριο σώμα και έντονες τανίνες, δίνουν ένα κρασί νευρικό αλλά και δροσιστικό, στην νεότητά του και με εξαιρετική φινέτσα στην παλαίωσή του.

Αρκετές φορές οι παραγωγοί επιλέγουν την ανάμιξη του με ηπιότερες ποικιλίες για τιθασεύσουν τον χαρακτήρα του (πχ Merlot), ενώ σε δύο από τις παραπάνω ΠΟΠ συνοδεύεται από μικρές ποσότητες άλλων τοπικών ποικιλιών όπως το Σταυρωτό και το Κρασάτο στην Ραψάνη και τη Νεγκόσκα στη Γουμένισσα.

Μιας και το δυναμικό εξέλιξης, ειδικά στα ερυθρά είναι μεγάλο, αξίζει να το δοκιμάσει κανείς και παλαιωμένο για να δει χαρακτηριστικά και εκφράσεις του, που αποτελούν συχνά αφορμή για συγκρίσεις με το σπουδαίο (και κατά πολύ ακριβότερο) Nebbiolo από τις διάσημες περιοχές Barolo και Barbaresco της βορειοδυτικής Ιταλίας.

Τα κρασιά από Ξινόμαυρο σε όλες τις εκδοχές τους αποτελούν εξαιρετικά εργαλεία ταιριάσματος με φαγητό, λόγω της τονισμένης οξύτητάς τους.

Χ.Φ.
Α.Τ.