Merlot (μερ-λό)
Αν ψάχναμε για πρωταγωνιστές, ανάμεσα στις ποικιλίες σταφυλιού, τότε το Merlot, όφειλε να είναι πολύ ψηλά στη λίστα.
Διάσημο από άκρη σε άκρη του πλανήτη, αλλά κυρίως “περήφανο” για τη συμμετοχή του στο κλασικό χαρμάνι του Bordeaux, όπου οινοποιείται μαζί με το Cabernet Sauvignon και το Cabernet Franc. Η πιο πολυφετεμένη ποικιλία της Γαλλίας, καλλιεργείται κυρίως στην ανατολική μεριά του Bordeaux, την επονομαζόμενη και "Δεξιά Όχθη" (του ποταμού Ζιρόντ).
Η ονομασία της ποικιλίας προέρχεται από τη λέξη “merle” που σημαίνει “κότσυφας”.
Είναι μία πρώιμη ποικιλία, που προτιμά κυρίως πιο άνυδρα εδάφη, με καλή ωστόσο προσαρμοστικότητα και στα αργιλώδη. Ο φλοιός του σταφυλιού είναι λεπτός, γεγονός που υπό συνθήκες καθιστά το Merlot ευάλωτο στη σήψη και άλλες ασθένειες.
Εκτός Γαλλίας, οι χώρες με τις περισσότερες εκτάσεις Merlot είναι η Ιταλία, όπου το συναντάμε στα χαρμάνια των περίφημων Chianti και Super Tuscans, η Αμερική, η Αυστραλία και η Χιλή. Στη χώρα μας το συναντάμε σε μονοποικιλιακά κρασιά και σε χαρμάνια με άλλες ποικιλίες, ελληνικές και ξένες, όπως το Ξινόμαυρο, το Αγιωργίτικο, το Syrah και φυσικά το Cabernet Sauvignon, σε ερυθρές, αλλά και ροζέ οινοποιήσεις.
Διαθέτει ρουμπινί χρώμα, μέτριο σώμα, ήπια οξύτητα και μαλακές τανίνες.
Τα συνήθη αρώματα στο ποτήρι, είναι εκείνα των κόκκινων και των μαύρων φρούτων, με χαρακτηριστικότερα, αυτά των κερασιών, του βατόμουρου και του δαμάσκηνου.
Καθώς αγαπά την ωρίμανση σε βαρέλι, συχνά δε λείπουν και τα αρώματα της βανίλιας και του καπνού.
Είναι ευχάριστο κρασί από μόνο του λόγω της πλούσιας και μαλακής δομής του αλλά ταιριάζει ικανοποιητικά και με πληθώρα κρεατικών (καλύτερα σιγομαγειρεμένων), ακόμη και πουλερικών, μαγειρεμένα με κάθε λογής κουζίνα, ενώ ακόμη μπορεί να συνοδεύσει μέχρι και ζυμαρικά, μανιτάρια και ψητά λαχανικά ή βρώσιμες ρίζες.
Μ.Ψ.
Μ.Ψ.