Grenache (γκρε-νάς)
Με καταγωγή από την βορειοανατολική Ισπανία (όπου είναι γνωστή με το όνομα "Garnacha") και κυρίαρχη στην Σαρδηνία (γνωστή ως "Cannonau"), είναι στους μεσογειακούς αμπελώνες της Γαλλίας, εκεί που έχτισε την φήμη της και εξαπλώθηκε.
Το πλήρες όνομά της είναι Grenache Noir (λέγεται και "Grenache Rouge") καθώς υπάρχει και η λευκή "εκδοχή" της ποικιλίας (Grenache Blanc), η οποία δεν είναι τόσο διαδεδομένη. Αντίθετα, η ερυθρή εκδοχή της, που συχνά αναφέρεται απλώς ως “Grenache”, είναι από τις πιο πολυφυτεμένες ποικιλίες στον κόσμο.
Προτιμά ξηροθερμικά κλίματα και εδάφη που είναι φτωχά, με καλή αποστράγγιση. Παρουσιάζει ευαισθησία στον Περονόσπορο και τον Βοτρύτη.
Προτιμά ξηροθερμικά κλίματα και εδάφη που είναι φτωχά, με καλή αποστράγγιση. Παρουσιάζει ευαισθησία στον Περονόσπορο και τον Βοτρύτη.
Στη Γαλλία, τη συναντάμε περισσότερο σε πιο ζεστές περιοχές, όπως ο νότιος Ροδανός και η Προβηγκία, σε ροζέ και ερυθρές εκδοχές, ξηρές, αλλά και γλυκές (Banyuls, Maury). Συμμετέχει συχνά σε χαρμάνια με άλλες ποικιλίες του γαλλικού νότου (όπως Syrah, Mourvedre, Cinsault, Carignan, κα).
Είναι πολύ αγαπητή και εντός συνόρων, με αναρίθμητους Έλληνες παραγωγούς να την καλλιεργούν για να παράξουν τόσο ροζέ όσο και ερυθρά κρασιά, από το Βορρά μέχρι την Κρήτη. Εκτός Ευρώπης, είναι ιδιαίτερα δημοφιλής για την συμμετοχή της στο επιτυχημένο τρίπτυχο "GSM" (Grenache - Shiraz - Mourvedre) της Αυστραλίας.
Τυπικά*, η αρωματική της παλέτα διακρίνεται από τα ώριμα φρούτα και τα βότανα. Έχει μέση οξύτητα, οι τανίνες της είναι ήπιες, ενώ το αλκοόλ μπορεί να φτάσει σε υψηλά επίπεδα.
*Είναι σχετικά δύσκολο να προσεγγιστεί το ακριβές στυλ της ποικιλίας, καθώς εμφανίζει κρασιά πολύ διαφορετικών προφίλ ανάλογα με την περιοχή και τις οινοποιητικές παραδόσεις αυτής. Για παράδειγμα, τα ντελικάτα και πιο τραγανά ερυθρά της ορεινής Sierra de Gredos (Ισπανία), μέχρι τα μαύρα, ογκώδη και αλκοολικά ερυθρά του Chateauneuf du Pape (ν. Γαλλία).
Εξαιτίας της ευρείας γκάμας κρασιών που δίνει ως ποικιλία, είναι δύσκολο να δοθούν γενικοί κανόνες ταιριάσματος με φαγητό. Για κάποιες ροζέ εκδοχές, λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός και η πέστροφα θα αποτελούσαν ένα καλό παρτενέρ, ενώ οι ερυθρές εκδοχές συνδυάζονται ευχάριστα με κόκκινα κρέατα (πχ ένα αρνί μαγειρεμένο με βότανα στη γάστρα).
Μ.Ψ.
Α.Τ.
Μ.Ψ.
Α.Τ.